九日诗词(344首)
《九日对酒》
嘉辰复遇登高台,良朋笑语倾金罍。烟摊秋色正堪玩,
风惹菊香无限来。未保乱离今日后,且谋欢洽玉山颓。
谁知靖节当时事,空学狂歌倒载回。《九日遇雨二首》
万里惊飙朔气深,江城萧索昼阴阴。
谁怜不得登山去,可惜寒芳色似金。
茱萸秋节佳期阻,金菊寒花满院香。
神女欲来知有意,先令云雨暗池塘。《九日和于使君思上京亲故》
清晨有高会,宾从出东方。楚俗风烟古,汀洲草木凉。
山情来远思,菊意在重阳。心忆华池上,从容鸳鹭行。《九日陪颜使君真卿登水楼》
重阳荆楚尚,高会此难陪。偶见登龙客,同游戏马台。
风文向水叠,云态拥歌回。持菊烦相问,扪襟愧不才。《九日与陆处士羽饮茶》
九日山僧院,东篱菊也黄。俗人多泛酒,谁解助茶香。
《九日阻雨简高侍御·时与高公近邻》
江上重云起,何曾裛□尘。不能成落帽,翻欲更摧巾。
素发闲依枕,黄花暗待人。且应携下价,芒屦就诸邻。《九日同卢使君幼平吴兴郊外送李司仓赴选》
重阳千骑出,送客为踟蹰。旷野多摇落,寒山满路隅。
晴空悬蒨旆,秋色起菱湖。几日登司会,扬才盛五都。《九日逢虚中虚受》
楚后萍台下,相逢九日时。干戈人事地,荒废菊花篱。
我已多衰病,君犹尽黑髭。皇天安罪得,解语便吟诗。《庚午岁九日作》
门底秋苔嫩似蓝,此中消息兴何堪。乱离偷过九月九,
头尾算来三十三。云影半晴开梦泽,菊花微暖傍江潭。
故人今日在不在,胡雁背风飞向南。《熙宁元年八月十九日过湖州东林沈山用石榴…自号回山人》
西邻已富忧不足,东老虽贫乐有馀。
白酒酿来缘好客,黄金散尽为收书。《九月九日》
九日重阳节,三秋季月残。菊花催晚气,萸房辟早寒。
霜浓鹰击远,雾重雁飞难。谁忆龙山外,萧条边兴阑。《和九月九日登慈恩寺浮图应制》
出豫垂佳节,凭高陟梵宫。皇心满尘界,佛迹现虚空。
日月宜长寿,天人得大通。喜闻题宝偈,受记莫由同。《五月九日》
金石皆销铄,贤愚共网罗。达从诗似偈,狂觉哭胜歌。
高燕凌鸿鹄,枯槎压芰荷。此中无别境,此外是闲魔。《浣溪沙·九月九日二首》
珠桧丝杉冷欲霜。山城歌舞助凄凉。且餐山色饮湖光。
共挽朱轓留半日,强揉青蕊作重阳。不知明日为谁黄。《南乡子·知命弟去年重九日在涪陵作此曲》
落帽晚风回,又报黄花一番开。扶杖老人心未老,堪吹谩有才情付与谁。
芳意正徘徊,传与西风且慢吹。明日余尊还共倒。重来未必秋香一夜衰。